กาก คำนี้มีมาตั้งแต่รัตนโกสินทร์

กาก - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน - กาก กาก, น สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว กาก, หยากเยื่อ กาก, เดนเลือก เช่น กากมนุษย์ คนกาก ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน กากหมู กาก ตะกอน ชัน กาก ตะกอน สาร ป้อน เข้า รูป ที่ การ ทํางาน ของ ถัง ปฏิกรณ์ แบบ ชั้น กาก ไหล ขึ้น ไร้ อากาศ ถัง ปฏิกรณ์ แบบ ชั้น กาก กรวด ขยาย ถัง ปฏิกรณ์

กาก้า กาก คือส่วนที่เหลือ จากสิ่งที่ใช้ สิ่งที่มีประโยชน์สูงสุดไปแล้ว โดนด่าว่า กาก คือไร้ค่า ไร้ประโยชน์ สุดๆ ส่วนมาก จะใช้เพื่อดูถูกฝีมือ มักใช้ด่านักฟุตบอล ที่ฝีเท้าห่วยมาก ลงไปไม่ได้สร้างประโยชน์